इश्क –

“राधा….”.. कबीर जवळ जवळ किंचाळतच ओरडला.. “हाऊ कॅन यु डू धिस…”
“हे बघ कबिर.. माझ्या आयुष्यात मी कसं वागायचं.. काय करायचं हे तु सांगायची खरंच गरज नाही..”, काहीसं चिडुन राधा म्हणाली..
“पण.. पण तु म्हणाली होतीस.. रिलेशन्स.. लग्न.. हे तुझ्या तत्वात बसत नाही.. मग…”
“कबिर.. कमॉन.. ते फक्त मी तुला शांत करण्यासाठी.. तुझ्या मनातुन माझा विचार काढुन टाकण्यासाठी म्हणाले होते…
“म्हणजे.. तु माझ्याशी खोटं बोललीस??” कबिर संतापाने थरथरत होता..

“कबिर.. खरंच तु अजुनही लहान आहेस अरे.. आयुष्याचा अर्थ अजुन तुला समजलाच नाहीए.. अरे ह्यातच खरी आयुष्याची मज्जा आहे… असं प्लॅन करुन जगण्यात काय अर्थ आहे.. आयुष्य जसं आलं तसं मी जगते.. त्या क्षणाला जे वाटलं.. जे पटलं ते मी करते.. इतके दिवस.. तु माझ्या टच मध्ये नसलास तरीही रोहन होता.. मी माझे प्रत्येक विचार.. त्याच्याशी शेअर करत होते.. का? मला नाही माहीत.. पण त्याच्याशी बोलल्यावर मला खुप मोकळं वाटायचं..

तो पण शांतपणे माझं सगळं ऐकुन घ्यायचा.. आधी एक मन मोकळं करण्याचा मार्ग म्हणुन मी त्याच्याशी बोलत राहीले.. आणि.. आणि अरे हे कधी झालं कळालंच नाही रे….”, राधा नरमाईच्या स्वरात सांगत होती..

“व्हॉट द हेल.. तु त्याच्या इतक्या प्रेमात पडलीस की तुम्ही लग्न करण्याचं ठरवावं इतपत.. आणि तरीही तुला कळालं नाही म्हणतेस.. आणि तु.. रोहन.. तुला मी माझा सगळ्यात जवळचा मित्र समजत होतो… तुला सगळं सगळं सांगत होतो.. आणि तु.. माझ्या पाठीमागे हे असं…”

“कबिर यार.. हे बघ.. खरंच कळलं नाही आमची दोघांच कधी मनं जुळली ते.. तु हे मान्य का करत नाहीस की राधाला तु आवडत नव्हताच.. मी नसतो तरी तु तिच्या आयुष्यात आला नसतास हे सत्य आहे…”

“हे ठरवणारा तु कोण? तु खेळला आहेस माझ्या आयुष्याशी..”
“आणि तु?? तु नाही खेळलास मोनाच्या आयुष्याशी??? आधी मोना.. मग राधा.. आणि आता रती.. खेळत मी नाही तु आहेस.. एकाच वेळी अनेकांच्या आयुष्याशी कबिर..”

 

 

काय मंडळी..अहो असे शॉक लागल्यासारखे काय वाचताय?? मज्जा करतोय.. आज एक एप्रील ना…

मंग..

एप्रील फुल की राव…..

🙂

– अनिकेत